De moderne 'vooruitgang' zoals teweeggebracht door de winst-geobsedeerde multinationals en de Grote Industrie, met hun onverzadigbare behoefte om altijd maar meer te produceren en te verkopen, heeft de wereldmaatschappij niet alleen geleid tot:
corruptie, oorlog, misdaad, schenden van de mensenrechten, armoede, hongersnood, epidemiën, slavernij, kinderarbeid, milieuvervuiling, ontbossing, uitsterven van diersoorten, afbraak van de natuur en global warming;
maar ook tot:
bezit en consumptie geobsedeerde personen, en een moreel gedegenereerde maatschappij.
Dit laatste wordt heel goed weergegeven in de Spaanse documentaire: Consume hasta Morir (Consumeer tot aan je dood)
De Grote Industrie heeft tegenwoordig de dominante rol in de wereld. Gesteund en gestimuleerd door Belastingparadijzen, Banken en Beurzen oefenen ze, enerzijds, druk uit op regeringen en manipuleren ze, anderzijds, de gewone burger. Dankzij deze tang bepalen de grote multinationals hoe de wereld werkt.
Slechts een handjevol gigantische multinationals domineren elke strategische sector zoals energie, transport, communicatie, voeding, kleding, gezondheid, consumenten goederen en vooral, de allesoverkoepelende financiële sector. Deze sectoren werken samen om hun 'manier' aan de wereldmaatschappij op te leggen, gebruik makend van machtige lobbies op het hoogste niveau voor o.a. onevenredig gunstige wetgeving, terwijl ze de lagere niveaus manipuleren via reclame en andere triggers om de 'massa' te reduceren tot a-kritische niet-denkende consumenten. Ondertussen buiten ze werknemers uit, schaden milieu en natuur, en vernietigen langzaam onze planeet.
De kunstmatig opgelegde, overdreven consumptie, wat ondertussen een vast onderdeel van het dagelijks leven is voor het rijkere deel van de wereld, vind haar oorsprong bij multinationals en banken, die op hun beurt weer gestimuleerd worden door het bestaan van Belastingparadijzen. Deze Schateilanden bieden hen namelijk de mogelijkheid de belastingen te ontduiken en stiekem grote sommen geld voor puur persoonlijk gewin te verstoppen, in plaats van het rechtmatige deel terug te laten vloeien naar de maatschappij ten behoeve van het algemeen belang.
Eén van de trucs waarmee de Grote Industrie de consumptie weet te verhogen, is hun produkten op zo'n manier te ontwerpen en te produceren, dat ze eerder ophouden met werken of kapot gaan dan werkelijk nodig is. Deze taktiek heet Planned Obsolescence en wordt behandeld in, wederom, een goede Spaans/Franse documentaire, in het Engels bekend als Pyramids of Waste of The Lightbulb Conspiracy. De originele Spaanse titel is "Comprar, tirar, comprar" (Kopen, weggooien, kopen).
Alsof dit niet voldoende zou zijn, bestaat er vervolgens naast Planned Obsolescense ook de Perceived Obsolescence, wat de drijvende kracht is achter alles wat aan 'mode' onderhevig is. Produkten worden niet alleen ontworpen en geproduceerd om op te houden te functioneren en weggegooid te worden, zo snel als commercieel aanvaardbaar is, maar er wordt ook hard aan gewerkt om mensen zelfs te laten DENKEN dat een produkt geen waarde meer heeft en ze het gevoel te geven dat het produkt, zonder een duidelijk aanwijsbare reden, vervangen moet worden, zelfs al voldoet het nog volledig aan zijn oorspronkelijke functie. Deze psichologische conditionering is, natuurlijk, het werk van de Massa Media en specifieker nog, van de Reclame.
Het enige belang van de Grote Industrie en de Reclame is om je zo ontevreden mogelijk te laten voelen met wat je hebt (daarmee sublimineel bedoelend: "wie je bent") zodat je constant het gevoel hebt nieuwe 'spullen' te moeten kopen in een poging dat gevoel te compenseren. Daarmee genereer je weer nieuwe winst voor de multinationals, ook al betekent dit meer extractie, productie en afval, zonder dat dat nodig is, in een oneindige spiraal waarin, respectievelijk, natural resources uitgeput worden, human resources uitgebuit worden en een steeds groter groeiende berg vuilnis op wereldschaal geproduceerd wordt.
Eén van de grootste oplichterijen van de moderne samenleving is het gebruik van de term "Consumptie Maatschappij" alsof mensen geboren worden met de behoefte aan Coca Cola of een Big Mac. Nee, nee, we leven in een Productie Maatschappij, die gedreven, beheerst en bepaald wordt door de initiële behoefte aan ongelimiteerde WINST en daarom ook ongelimiteerde PRODUKTIE, van de multinationals.
Mensen kunnen en moeten niet volledig afhankelijk zijn van technologie en de Grote Industrie, zoals dat op humoristische wijze wordt geillustreerd in deze video:
Le papier ne sera jamais mort (Papier zal nooit wegsterven)
Geweldige documentaire met duidelijke referenties over hoe de multinationals, willens en wetens, schade veroorzaken aan de gezondheid van mens, maatschappij en milieu. Door Mark Achbar, Jennifer Abbott en Joel Bakan.
- "Industry is largely responsable for this overwhelming epidemic of cancer"
- "Every living system of earth is in decline"
- "The typical company of the 20th century extracted waistfull, abusive, linear... Taking from the earth..."